Dit jaar organiseerde ik voor de 3e keer de oudejaars wandeling op oudejaarsdag. De honden kunnen dan nog even goed tekeer gaan op het strand en dus goed moe worden, voordat het geknal los barst.
Het is een groot succes! Mensen zijn er echt heel enthousiast over. Ik heb er dit jaar (weer) de voorpagina van de krant mee gehaald. Het artikel kun je
HIER lezen.
Er liepen dit jaar zo'n 150 (!) honden mee! Wat geweldig!! Ik vind het ieder jaar weer ongelofelijk dat iedereen daar loopt, omdat ik dat organiseer. Heel onwerkelijk!
Ik heb getwijfeld of ik Sinne mee zou nemen. De wandeling is veel te ver en daarbij ook nog eens over het zand. Maar ik heb haar toch meegenomen. Mensen herkennen mij vaak aan Sinne. Zou het niet gaan, kon ik altijd nog eerder omkeren. Maar Sinne heeft de wandeling uitgelopen. Op haar slofjes. Nu was ze nog wel erg "kat-uit-de-boom-kijkerig" en dus bleef ze dichtbij mij. Af en toe een klein sprintje, maar als er een hond te dicht in de buurt kwam, liep ze weer gauw naast me. Dus zo was het makkelijk vol te houden. Ze heeft het goed gedaan.
Na de wandeling was ze moe! Nog even wat gedronken in een strandtent en toen naar huis. Sinne heeft liggen snurken als een oude kerel.
Zo zenuwachtig als ze 's ochtends werd van het vuurwerk, zo relaxed was ze de rest van de dag.
's Ochtends voelde ze zich alleen veilig onder mijn benen. Waar ik stond was zij ook en trillen. Helemaal nerveus.
's Middags en ook 's avonds keek ze af en toe alleen even op. En het was echt niet meer zo dat ze nog steeds bekaf was van de wandeling. Ik had nog wel No-Stress pasta (Excellent) gekocht, maar heb zitten twijfelen of ik 't wel zou geven, zo ontspannen was ze. Toch maar gegeven, want als ze om 12 uur wél panisch zou worden, zou ik te laat zijn.
Maar ze is de jaarwisseling rustig doorgekomen. Gelukkig maar!
