Verjaardag Fenne

Vandaag zou Fenne 5 jaar worden. Ze had 't gewoon moeten halen en dan nog 10 jaar erbij... Fenne is nu pas 3,5 maand weg. Voor mijn gevoel al veel langer. Veel gebeurt in de tussentijd. Ik ben heel HEEL blij met Sinne. Ik heb met haar afgesproken dat ze minimaal de komende 14 jaar bij ons blijft. Fenne zullen we nooit vergeten. Ik mis haar grappige, vrolijke aanwezigheid nog iedere dag. Een gouden hondje!!

 



Jachttraining les 3

Afgelopen zaterdag weer jachttraining gehad en deze keer eens niet in de stromende regen. Dat was wel even beter! Zo'n uurtje training is eigenlijk ook zo om, maar het is ook zo leuk.

Hoogtepunt van de training was toch wel het laatste onderdeel; zwemmen! Ralph (de trainer) ging met een waterpak het water in met de hond en de hond moest zelf terug zwemmen. Als de hond bijna bij de kant was, moesten wij wegrennen, hond moest meerennen en dan even spelen om het leuk te houden.

Sinne ging als eerst. Ze zou het wel even voordoen. Trainer het water in met Sinne onder de arm en Sinne terug zwemmen. Sinne zou Sinne niet zijn als ze niet dwars door de dichte begroeiing de wal op ging, terwijl ze ernaast zo de wal op kon lopen. Waarom makkelijk doen, als 't moeilijk kan.

Maar goed, Sinne was zo goed als op de wal, ik zet het op een rennen en ja hoor, daar kwam het scharminkeltje aan. Staartje ging weer omhoog, helemaal leuk.

Alle hondjes waren geweest, dus tijd voor de tweede ronde. Zelfde verhaal. Sinne weer als eerst. Uiteraard weer door de dichte begroeiing de wal op. Ik rennen en daar kwam Sinne weer aan. Maar deze keer bleef ze rennen. Een meter of 20 bij mij vandaan bleef ze staan. Ze draaide zich om en stak haar middelvinger op...
Als ze een mens was geweest had ze dat zeker weten gedaan. Met beide handen. Nanananana. Nú zag je haar denken; NO WAY dat ik nog bij jou kom, want dan moet ik wéér dat koude rotwater in.
Dat was een leuke reactie. Uiteindelijk kwam ze wel, natuurlijk. Wat zou ze nog zonder mij moeten. Maar de reactie was echt erg leuk.

 

We zijn alweer een week verder, dus de weekfoto en de weegtabel zijn bijgewerkt; 3 maanden is Sinne nu. De piepkorte wandelingetjes worden al iets meer een wandeling waarbij je verder dan het eind van de straat komt (bij wijze van spreken dan hè).

Show in Sneek

Afgelopen zaterdag naar de clubmatch in Sneek geweest. Gewoon omdat we dat leuk vinden, maar natuurlijk ook voor Sinne.

Sinne vond het allemaal wel best, zoals ze alles wel best vindt. Gelukkig vindt ze autorijden ook wel best. Fenne vond dat namelijk niet. Die kotste de boel eronder als het even tegenzat. Ze vond het wel leuk om in de auto te gaan, omdat ze wist dat er iets leuks ging gebeuren. Maar zat in de auto te beven, hijgen en zich niet lekker te voelen. Als ze uit de auto kwam, moest ze ook altijd poepen. Echt altijd.
Het gevolg van een wagenzieke hond, is dat je als een oud wief gaat autorijden; langzaam optrekken, zacht over de drempels, ruim door de bochten. Wat zullen mensen achter ons zich geërgerd hebben.

Maar Sinne gaat lekker liggen relaxen. Ideaal. Zo dus ook naar Sneek. Eerst nog even langs mijn ouders in Makkum. Even spelen met Nynke, hoewel Nynke het nog steeds niet zo heel leuk vindt. Maar toch ook weer wel, maar ook weer niet.

We hoopten dat we in Sneek Jos en Rimca zouden treffen.
Als ze er zouden zijn, was dat vast met wetterhoun Djoeke, dus we keken bij de wetters of we ze zagen. Maar geen Jos of Rimca te bekennen. We liepen een rondje en konden op een bepaald stukje er slecht langs met de kinderwagen. John Paul was wat aan het manouvreren en ondertussen bleef Sinne hangen bij een mevrouw. Deze mevrouw was Sinne aan het aaien en ondertussen naar de ring aan het kijken, waar wat honden werden geshowd. John Paul had de weg vrij gemaakt en dus riep ik Sinne dat we door konden lopen. Bij het horen van de naam Sinne keek de mevrouw op en verdomd, het was Rimca! Toeval, of niet?!

Rimca vond het leuk om Sinne weer te zien, Sinne (en wij ook) vond het leuk om Rimca weer te zien én moeder Wycca en Djoeke waren er ook. Hartstikke leuk natuurlijk! Sinne herkende ze écht wel. Allemaal. Ze was helemaal door 't dolle heen.

We kwamen nog goed te pas ook, want nu had Rimca gelijk een oppas voor Wycca als ze met Djoeke de ring in moest. Ze waren met z'n vijfen in de ring en ik voelde zelf de spanning. Oh ja, zo voelde dat. Djoeke werd derde! En een Uitmuntend. Super!

Mamaaaaaa!!

Leuk om jullie weer te zien

Rimcaaaaaa!!

Djoeke had er zin in...

Toch mooi derde geworden!

PS. de weegtabel en de weekfoto zijn weer bijgewerkt

Sinne in het zonnetje

Vandaag in Mariëndal geweest.

Dit is een natuurgebied in Den Helder waar de honden los mogen lopen. Daarna even naar de kinderboerderij die ernaast zit. Sinne kennis laten maken met de dieren die daar leven. Weinig spectaculair.
Vanochtend naar een vriendin geweest met een dierenweide; kippen, schapen, geiten. Sinne vond het niet interessant. De stront die op de grond lag, dát was pas interessant!
Natuurlijk alleen maar goed dat ze niet op de dieren reageert, maar het leverde dus ook sensationele foto's op.

Dan maar foto's van Sinne in het zonnetje gemaakt. Ook leuk.

Ze zijn ook allemaal 't zelfde

Gister was Romy een beetje ziek.

Ze lag met een dekentje op de bank en vroeg of Sinne eventjes bij haar mocht liggen. Eigenlijk mag dat niet... maar goed, bij uitzondering toegestaan (heel fout, maar zo gezellig).

Sinne profiteerde er goed van dat ze op de bank mocht. Ze ging breeduit liggen en Romy had zowat geen plek meer.

Toen Fenne een weekje ouder was dan Sinne, gebeurde hier precies hetzelfde. Romy was ziek, Fenne erbij op de bank, flink profiteren en Romy zowat náást de bank.

Wat dat betreft zijn ze ook allemaal hetzelfde; grappenmakers!!

Dit is Fenne:

Fenne aan het profiteren

Ik moet en zal Romy van de bank krijgen!

En dit is Sinne: 

Oooh wat lig ik hier lekker

Lief

Ik heb het bijna voor elkaar

Romy fleurt er wel van op

Aidan er ook maar even bij

 

Honden WandelClub

Iedere eerste zondag van de maand loopt de HONDEN WANDELCLUB op het strand van Den Helder. Afgelopen zondag was het dus zover.
Natuurlijk kan Sinne dat hele stuk nog niet lopen. Bovendien was het vloed en dan is het strand smal en het zand mul.

Maar we konden natuurlijk wel even kennismaken met de honden en baasjes. Iedereen was erg benieuwd naar de nieuwe mascotte van de wandelclub.
Een pup is erg leuk en we genieten er volop van, maar toch kan ik niet wachten tot Sinne lekkere lange stukken mag lopen.

 

 

Om 13.00 uur gingen de wandelaars richting het strand en zijn wij een klein stukje door het bos gegaan. De ingang van het bos zit ernaast en het was heerlijk weer. Ik moet zó opletten dat we niet te ver lopen. Een klein kwartiertje mogen we nu en die is zó om.

 

 



Jachttraining

Afgelopen zaterdag hadden we onze eerste jachttraining.
Het regende pijpenstelen, dus laarzen aan, regenpak in de kofferbak, handdoeken mee en vol goede moed vertrokken we naar de locatie.

We waren met 4 pups. 3 Weimaraners en Sinne dus. Over een maandje stroomt er nog een heidewachtel in.
2 Weimaraners zijn zussen en al iets ouder (19 weken geloof ik). Die 2 waren constant erg wild met elkaar bezig, waar Sinne best van onder de indruk was. De regen hielp ook niet echt mee.
De 3e weimaraner is ook nog erg klein, 1 of 2 weekjes ouder dan Sinne.

Maar het was echt super leuk!! En Sinne deed het goed! Hoewel ze nog wel los moet komen, maar dat komt wel goed. Volgende week zal het vast al een stuk beter gaan.

Na een paar oefeningen, mochten de honden kennismaken met koud wild; eend (man), kauw, duif, eend (vrouw) en een konijnendummy. Sinne vond het bere interessant!

Wij moesten nog wat oefeningetjes doen en de trainer ging het bos in. Even later mochten wij komen en lagen daar wat veertjes op de grond. De trainer vertelde dat hij een eend "ziek" had geschoten (dus niet in 1x dood). De eend was nog een stuk doorgelopen en verderop (meter of 5) dood gegaan. Alles in scene gezet hè. Hij had heus niet écht net een eend geschoten.
De honden moesten de dode eend vinden.

Ik had eigenlijk verwacht dat Sinne met de veertjes zou gaan spelen en absoluut niet zou begrijpen wat de bedoeling was. Maar...... Sinne zette haar neus op de grond, snoof een paar keer en vond de eend!!!!! Hoe is 't mogelijk!!! Ik stond versteld!!!

Na dit spectakel nog wat oefeningetjes en toen was de tijd alweer om (en het was droog...). De pups mochten nog even spelen en Sinne vond aansluiting bij de 3e weimaraner. Ondertussen liepen we over het smalle pad weer terug richting de auto. En daar kwamen de 2 zussen weer aan, wild spelend. Ze liepen Sinne en de 3e weimaraner ondersteboven en PLONS..... daar lag Sinne in het water.
Ze kan zwemmen, dat heb ik gezien.
Door de prikkelbosjes heen en Sinne er weer uit gevist. Klinkt makkelijker dan het was. Ik lag zelf ook half in de sloot, mijn hele hand lag open en ik was zeiknat. Maar Sinne was niet verzopen en daar ging het om.

Van jachttraining word je moe

Ik had een klein beetje verwacht dat Sinne voor de halve dag uitgeschakeld zou zijn, maar na een uurtje slapen had ze weer energie genoeg om in de tuin even flink tekeer te gaan.

Strand en duinen zijn leuk!

Vanmiddag Sinne kennis laten maken met het strand en de duinen.

De heenweg naar het strand Sinne getild, want dat is nog best een stuk. Eenmaal op het strand zat ze eerst de boel eens in zich op te nemen. De zee maakte een enorm lawaai, want het waaide zo hard dat het snot je letterlijk je neus uit wapperde.

Na een paar minuutjes kwam ze los. En hoe!! Ze vond het geweldig! Rondjes draaien, springen, gooien met mosseltjes, sprintjes trekken. Echt leuk!

Op de terugweg een klein stukje door de duinen. Ook weer super natuurlijk. Lekker struinen.
Gauw weer, want dit was genieten!




Waar ben ik nou beland?!

Best leuk hier

Hiehaaaa!!

 

 



Struinen in de duinen