Doutzen Sinne van de Eenhoornleijn: Show in Sneek

Afgelopen zaterdag naar de clubmatch in Sneek geweest. Gewoon omdat we dat leuk vinden, maar natuurlijk ook voor Sinne.

Sinne vond het allemaal wel best, zoals ze alles wel best vindt. Gelukkig vindt ze autorijden ook wel best. Fenne vond dat namelijk niet. Die kotste de boel eronder als het even tegenzat. Ze vond het wel leuk om in de auto te gaan, omdat ze wist dat er iets leuks ging gebeuren. Maar zat in de auto te beven, hijgen en zich niet lekker te voelen. Als ze uit de auto kwam, moest ze ook altijd poepen. Echt altijd.
Het gevolg van een wagenzieke hond, is dat je als een oud wief gaat autorijden; langzaam optrekken, zacht over de drempels, ruim door de bochten. Wat zullen mensen achter ons zich geërgerd hebben.

Maar Sinne gaat lekker liggen relaxen. Ideaal. Zo dus ook naar Sneek. Eerst nog even langs mijn ouders in Makkum. Even spelen met Nynke, hoewel Nynke het nog steeds niet zo heel leuk vindt. Maar toch ook weer wel, maar ook weer niet.

We hoopten dat we in Sneek Jos en Rimca zouden treffen.
Als ze er zouden zijn, was dat vast met wetterhoun Djoeke, dus we keken bij de wetters of we ze zagen. Maar geen Jos of Rimca te bekennen. We liepen een rondje en konden op een bepaald stukje er slecht langs met de kinderwagen. John Paul was wat aan het manouvreren en ondertussen bleef Sinne hangen bij een mevrouw. Deze mevrouw was Sinne aan het aaien en ondertussen naar de ring aan het kijken, waar wat honden werden geshowd. John Paul had de weg vrij gemaakt en dus riep ik Sinne dat we door konden lopen. Bij het horen van de naam Sinne keek de mevrouw op en verdomd, het was Rimca! Toeval, of niet?!

Rimca vond het leuk om Sinne weer te zien, Sinne (en wij ook) vond het leuk om Rimca weer te zien én moeder Wycca en Djoeke waren er ook. Hartstikke leuk natuurlijk! Sinne herkende ze écht wel. Allemaal. Ze was helemaal door 't dolle heen.

We kwamen nog goed te pas ook, want nu had Rimca gelijk een oppas voor Wycca als ze met Djoeke de ring in moest. Ze waren met z'n vijfen in de ring en ik voelde zelf de spanning. Oh ja, zo voelde dat. Djoeke werd derde! En een Uitmuntend. Super!