woensdag 19 september 2012

De eerste nacht

De eerste nacht is achter de rug en het is me alles meegevallen!

Gisteravond heeft ze lekker liggen slapen, af en toe een speelkwartiertje tussendoor. Voordat ik wilde slapen even met haar gespeeld en daarna slapen. Ja, dat dacht je!! Ze kwam nu pas echt los! Helemaal door 't dolle heen was ze. Oké, dan eerst nog maar even spelen, want zo in de bench stoppen heeft ook geen zin.
Na een tijdje nog even naar buiten voor een plasje. Dat trucje heeft ze al aardig door. Daarna de bench in. Ik had niet verwacht dat ze gelijk zou gaan slapen en dat deed ze ook niet. Ze brak dat ding zowat af! Krabben, springen, stuiteren. Maar geen gejank. Beetje piepen, zoals ze de hele dag al deed. Af en toe hoorde je er een diepe, luide grom achteraan komen. Als ze ontdekt hoe ze die moet gebruiken, worden 't oordoppen ben ik bang.
Alles bij elkaar duurde dit nog geen 5 minuten. Die 5 minuten duren dan wel heel lang, maar 't waren er echt maar 5. Daarna ging ze slapen en ik op het matrasje ernaast.

Om half 4 werd ik wakker en Sinne toevallig ook. Ze ging zitten en voordat ze het op een piepen kon zetten, had ik 't deurtje al open. Naar buiten voor een plasje. Weer gelukt! Midden in de nacht doen alsof je minimaal een miljoen hebt gewonnen, is knap lastig.
Sinne was weer helemaal door 't dolle heen, maar ze moest toch écht nog even verder slapen. Maar dan gaat je gevoel opspelen. Het liefst ga je even met haar spelen en leg je haar naast je in je eigen bed. Maar dat doe je dus niet.
Dus hup, Sinne de bench weer in, deurtje dicht en slapen. Ik had een soort van tazmanian devil verwacht, maar er gebeurde zo'n beetje hetzelfde als aan 't begin van de nacht. En dit keer duurde het zelfs korter.

Om 6.15 uur werd ze wakker. Best netjes. Ik had zelf de wekker op 6.30 uur staan, dus dit is oké.

En toen was ze pas écht door het dolle heen! Ze voelt zich al aardig thuis volgens mij. Wat een grapjas! Ook tegen de poezen krijgt ze al praatjes. Als ze naast mij staat, durft ze een heleboel. Maar als ik uit zicht ben, stelt ze nog niet zo heel veel voor. Komt nog wel.

Ik vind het knap. Nog geen 24 uur bij je familie weg en je dan al zo aanpassen!

Vanochtend is ze meegeweest om Romy naar school te brengen. Heenweg getild, terugweg stukje aan het riempje gelopen. Een ook dat ging weer heel goed. Ik heb een kleedje onder de kinderwagen gelegd, zodat ze daar kan liggen. Ze blijft nog niet liggen, maar dat krijg ik wel voor elkaar. Over een maandje past ze er waarschijnlijk niet meer, maar dan kan ze ook wel heen en weer lopen. Het is voor nu nog nét ietsjes te ver.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten